Ujar ahli sastra, paribasa “banyak muntung, bagawi kada manuntung”,
tamasuk gurindam. Asalnya manyambat, imbah tu mamadahi. Sama kaya “tahi
lalat kumbang banaung, tanda isarat urang bauntung”. Paribasa Banjar
sipatnya “pang parahu, siapa kana kada tahu”, “marasa maka tahu”.
Tutup tahun, wayah musim hujan, banyu ba’ah di banua, musibah AirAsia
QZ 8501 nang gugur di Selat Karimata, baik mangisahakan idabul urang
Kampung Burung Tiung – gasan diambil hikmahnya.
Pambakal Utuh
Lantih saku kada tahu, warga kada katuju lawan inya -- nang tahu
manyuruh haja, manggawi kada. Supaya kada mambarang babuang ratik,
dilikapinya saganap buncu kampung lawan tulisan, manyuruh warga
babarasih. Sampai rantas wan kubas tulisannya, warga tabagi dua: ada
nang “mailung larut”, ada jua nang “manimpakul”, “mambatang timbul”.
Tagal, ratik magun haja basapai.
Pambakal Utuh Lantih saku kada
paham kabiasaan urang Banjar -- kaya Radin Pangantin nang kada pinandu
lagi lawan umanya, di kisah Batu Benawa. Mun handak rasuk lawan warga,
sabujurnya sutil haja: mawarung. Ciri budaya Banjar, imbah bagawi,
mawarung. Ciri lain, mahuluakan bagawi. Jangan tahu manyuruh haja --
maginnya maniwas. Mun pambarasih, inya musti mahuluakan mamutiki ratik.
Mun imbah manyuruh, baranai, kada pacangan ada hasilnya. Jangan handak
anggitnya haja nang diasi, anggit urang kada.
Bakalumbun tapih,
Utuh Suntul wan Utuh Sawa bacatur di warung Aluh Kaciput. Nang lain,
barucau asing-asingnya, mamandirakan dunia nang kada batihang.
Sambil manggiling timbaku, Utuh Suntul baucap, “Bapala kita baisi pambakal nang banyak muntung, bagawi kada manuntung.”
“Cah, maraha. Kaina inya mati jua,” ujar Utuh Sawa, sambil mangitar talajuk. “Kasah!” (ysas)
(“Habar Banua”, TVRI Kalimantan Selatan, Banjarmasin. Siaran Arba, 31.12.2014, Pukul 5 kamarian.)
Sumber:
https://www.facebook.com/y.s.agus.suseno/posts/691733484279498?ref=notif¬if_t=tagged_with_story
Tidak ada komentar:
Posting Komentar